σακχάρωσις

η, Ν

(λόγιος τ.) η ενέργεια τού σακχαρώ, η παρασκευή ενός προϊόντος με την εμπότιση ή την περικάλυψή του με ζάχαρη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σακχαρῶ. Η λ. μαρτυρείται από το 1885 στον Σπ. Μηλιαράκη].